Ба ман гӯ
Дило як ҳарфи дармонӣ ба ман гӯ,
Камоли шавқи инсонӣ ба ман гӯ.
Намонад ҳеҷ розе дар нуҳуфтан,
Ту дарки рози пинҳонӣ ба ман гӯ.
Бидидам чеҳраи ту гулбаданро,
Заволи шарми армонӣ ба ман гӯ.
Фироқи лаҳзаи дидори рӯят,
Висоли рухи шармонӣ ба ман гӯ.
Садои дилнишин оварда илҳом,
Фурӯғи диди сарбони ба ман гӯ.
Шудам шайдои он ҳусну ҷамолат,
Ту сеҳри чашми қурбонӣ ба ман гӯ.
Аё Ҳамза, ту дил додаву гуфтӣ,
«Русуми ишқи ёронӣ ба ман гӯ».




Соли 2003